Nabeschouwing Peil & Peik

Door Sacha de Groot

Het is zaterdagochtend 06:00 uur als ik door de ochtenddouw naar het station fiets. Zo op de laatste dag van april zijn de eerste tekenen van daglicht al aan de horizon verschenen. Ik ben onderweg naar de PEiL, wat staat voor Proteus-Eretes in ’t Lang. En lang is het. Deze wedstrijd op de Schie in Delft bedraagt namelijk een flinke 4500 meter. De PEiL wordt door een behoorlijk aantal ploegen gestart, van eerstejaars C4+’en tot ouderejaars 2-‘s. Mogelijk komt dit mede door de sterke competitiesectie waar de organiserende vereniging, Proteus-Eretes, zo trots op is. Naast de PEiL vindt dit weekend ook de PEiK plaats. Dit staat voor Proteus-Eretes in ’t Kort, wat niet geheel onverwachts slaat op de korte afstand van 450 meter die hier verroeid wordt.

Op de wedstrijd aangekomen lijkt alles al flink in actie. In tegenstelling tot voorgaande jaren stonden er dit jaar geen botenwagens bij Lijm & Cultuur, een evenementenlocatie zo’n 500 meter van Proteus vandaan. Dit jaar stonden de botenwagens massaal op het terrein van Proteus, en een restgedeelte aan de andere kant van de snelweg. De Orca-Triton botenwagen had aan het kortste eind getrokken en stond samen met wat andere verenigingen aan de andere kant van de snelweg, naast het gebouw van een spellenwinkel. Al vrij snel bleek dat er die dag ook een evenement van die spellenwinkel was, waardoor ik mij, als personificatie van de botenwagen, zeer ongewenst voelde. Gelukkig kon ik de misère van claxonnerende spelfanaten ontglippen door naar de ‘goede kant’ van de snelweg te lopen. Echter was de ‘goede kant’ ook een farce, aangezien het immense aantal botenwagens een totale chaos met zich meebracht. Boten, riggers en riemen raasden door de lucht, waarbij bestuursleden en leden van competitiecommissies het spiesen van mensen of andere boten met hun stem probeerden te voorkomen. De zee van schelle stemmen die ‘boot’ riepen, maakte de sfeer hier en daar wat gespannen.

Op het water was de chaos een stuk beperkter. De wedstrijd was opgedeeld in drie blokken. Per blok roeide iedereen tegelijk op, waarna de boten in bumpingvorm werden weggestart. Het was aan de dames clubachten om het spits af te bijten en zich door de slopende 4500 meter heen te worstelen.

Tussen de hordes onwetende eerstejaars waren er ook een boel ouderejaars. Na een niet nader te benoemen pandemie waren de verschillen tussen de ploegen zoals je het nooit eerder gezien had. Waar de ene ploeg zowaar rake klappen maakte, kwam een andere ploeg al slifferend, met halen korter dan klapjes, over de finish. Het tempo lag bij veel ploegen zó laag dat ze eigenlijk eerste-stop aan het roeien waren. Bij andere ploegen lag het tempo dan weer zó hoog dat het me meeviel dat ze niet naar voren roeiden. Ook tussen de stuurtjes was een wezenlijk verschil te zien. In het clubachtenveld werden er mooie lijnen gevaren en werkende calls gegeven. In andere velden was het stuurwerk soms vergelijkbaar met een flipperkast. Er schoot van alles heen en weer, maar zelden de juiste kant op. Met calls als ‘hou nog even vol meiden’ en ‘benen 54’ had ik het te doen met de roeiers in de boot. Al met al, ik vond het een zeer dynamische wedstrijd en heb mij dan ook rijkelijk vermaakt.

En niet alleen heb ik mij vermaakt met deze zeer dynamische wedstrijd, maar vooral met alle prestaties die Orca heeft laten zien. Zes taarten voor Orca! Dit is een nieuw record voor de compowedstrijden van dit seizoen. Op de PEiL hebben Vindicta (4+), Rowing 747 (C4+ poule 2), Licorca 43 (C4+ poule 4) en Linde Linnenkamp in een Orca/Skøll combi boot getaart. Op de PEiK zijn de Heren Clubacht 8+ en de Schippers van Beaufort (2-) als snelste over de finish gekomen.

Nadat ploegen gefinisht waren, moesten de roeiers wachten tot álle ploegen van hun blok gefinisht waren tot ze aan konden leggen. Het mag dan wel al lente zijn, maar een uur wachten na je race in de kou is geen pretje. Dat bleek zeker toen meerdere ploegen onderkoeld de boot uit kwamen. Een wijze les voor iedereen; neem áltijd warme kleren mee de boot in voor na je race!

In Memoriam

Met veel verdriet hebben wij te horen gekregen dat Orcaan Thijs Rijnders onverwachts is overleden. Thijs was een actief lid van Orca sinds 2017 en was van begin af aan al bevlogen in het roeien. In zijn eerste jaar is Thijs begonnen in de Heren Club8+ ’18 waarna hij doorstroomde naar Eerstejaars Licht ’19. Maar waar hij fanatiek roeide, lag zijn hart misschien nog wel meer bij het coachen. Na een korte pauze coachte hij de Heren Club8+ ’21 en Eerstejaars Licht ’22. Thijs haalde energie uit het helpen van anderen. Als actief Orcaan was hij niet alleen vaak langs of op het water te vinden, maar genoot hij ook met volle teugen van het verenigingsleven. Thijs kende alle hoeken van de vereniging: een compleet Orcaan.

Uit alles wat Thijs deed straalde een grote passie voor licht roeien. Daarmee hielp hij niet alleen het roeiniveau omhoog, maar maakte hij Orca als geheel ook een betere en veiligere vereniging. Thijs, bedankt voor alle positiviteit die je altijd bracht. Door jou voelde Orca meer als thuis.

De Orcavlag hangt halfstok, maar wappert trots in de zon. Zo is Orca de afgelopen dagen een plaats van rouw geweest, maar ook een plaats om het leven van Thijs te vieren. Het verdriet is enorm, maar er wordt ook gelachen. Het is fijn om te zien dat zoveel Orcanen steun weten te vinden bij elkaar.

Orca zal de komende tijd een plaats van ontmoeting blijven. De vereniging is open op de reguliere tijden. Vanwege de wedstrijden dit weekend zal het dan niet mogelijk zijn voor ons om zaterdag en zondag aanwezig te zijn.

Ongeacht hoe goed je Thijs kende, dat een leeftijdsgenoot het leven verlaat heeft diepe invloed, en daarom willen we benadrukken dat iedereen meer dan welkom is om langs te komen, om steun te vinden bij elkaar. Wanneer je de behoefte hebt om anoniem je hart te luchten, dan kun je altijd contact opnemen met onze vertrouwenscontactpersonen, wiens contactgegevens op het Ledenportaal te vinden zijn. Of je nou denkt of iets te klein of juist te groot is, het is altijd oké om contact op te nemen.

Orca is in rouw. Alle evenementen zijn afgelast tot en met woensdag 18 mei. Op donderdag 19 mei zal een algemene borrel gehouden worden, waar iedereen die dat wilt samen kan komen om te proosten op het leven.

Informatie over de uitvaart is op het Ledenportaal te vinden.

We zijn er voor elkaar in deze moeilijke tijden.

Haal door!

Bestuur 52

Nabeschouwing Traianus Regatta

Er was eens een winderige dag, waarbij de Spiegelwaal in een waar golfslagbad veranderde. Als onderdeel van de NOOC stuurboordbokaal trotseerden veel eerstejaars de golven, naast ook een aantal dubbel-vier ploegen! Na de 2k in de ochtend te hebben gevaren, waren er boord-aan-boord finales van 500m. De Klapiteinen (1e A-finale poule 1) en de Hartenbekers (1e A-finale poule 4) hebben hard gestreden en beide getaart! 

Naast het roeiwater werd ook het goudgele water getrotseerd, dusdanig fanatiek dat ruim voor het einde van de dag het bier op was. Niet gek ook, als je bedenkt dat de laatste ploegen een goede 2,5 uur later het water verlieten dan oorspronkelijk was gepland. Hoe kwam dat? Zoals je ziet op de foto was er een interessante situatie bij het vlotten. Door de harde wind in combinatie met de onervarenheid van C4+ stuurtjes ontstonden er leuke fotomomentjes. Nu zal je wel denken, What Da Phoc, hoe is dat goed gegaan? Deze Catchy (4e B-finale 4*) zin was dan ook het thema van het Phocas feest, dus die is zeker niet misplaatst gekozen! En zoals je ziet was de Aergodynamica (1e B-finale poule 2) van het water niet al te best, maar daar trokken de mannen van deze ploeg zich niks van aan met hun mooie resultaat. Ook Country Rows (3e A-finale poule 2) van wie je door de naam zou verwachten dat ze liever op de kant (specifiek in West Virginia) zijn dan op het water, trok zich niks aan van de wind en heeft een mooie prestatie neergezet.

Al met al was het een mooie, maar ook een nogal een chaotische dag. Desalniettemin heeft Orca als Adtmiralen (4e B-finale poule 1) de Spiegelwaal bevaren, waarna een deel doorgegaan is naar het feest om daar Dolvino (1e B-finale poule 3) te blijven benutten, want daar was het niet op! Coastal Rowing is in ieder geval iets dat al deze ploegen van hun bucketlist af kunnen halen na de Traianus. 

Hulde naar de Compocie, die ervoor heeft gezorgd dat deze dag voor zover mogelijk soepel is verlopen. Bedankt voor alle hulp aan de kant en de gezelligheid op het feest!

Nabeschouwing Varsity, Voorjaarsregatta en Hollandia/NK-klein

Door Jurrian van de Kraats, Bas van Putten en Hanna ter Braak

tl;dr:

EJD en EJZ Beginner af!
Tosca 2e NK-klein (LDE1x)
Blik voor Sophie Tubbergen (DGb1x), Lisanne van der Lelij (DG1x), MGZ HG4+ (Mart, Douwe, Pim, Niek, Aniek), Lydia & Bibianne (DDev2x), Daan Klomp (HE1x)

Het kortebaanseizoen heeft alweer drie wedstrijden achter de rug en dapper stevenen wij door naar aanstaand weekend, waar de RaceRoei Regatta op de planning staat. Voordat het zover is, blikken (haha) wij graag nog even terug op de wedstrijden die reeds verroeid zijn: de Varsity, de Voorjaarsregatta en de Hollandia/NK-klein.

Varsity

Een uitgebreide nabeschouwing van de Varsity zal ik jullie altijd verschuldigd blijven. Hoe dek je zo kort mogelijk de lading? Het contrast tussen de arrogantie waarmee de organiserende commissie zich tijdens de Varsityloting presenteerde en de kwaliteit van het werk dat ze op zondag leverden was erg geestig in ieder geval. En oh ja, hadden ze niet kunnen zorgen voor lekker weer? Mijn waardering voor ballenlijnen is gestegen na de Varsity, het is veel makkelijker om eigen baan te houden wanneer deze wél aanwezig zijn. Zo wil er nog wel eens een boot op de ander invaren wanneer niet helemaal duidelijk is waar de baan loopt.

Een noemenswaardig resultaat is dat van Eerstejaars Dames, die derde werden in de A-finale en toen op een 2e plek in het klassement kwamen te staan. De Dames vier, voorgeslagen door Wia Ruiter met daarachter Lydia Knevel, Bibianne Oelderik en Lisanne van der Lelij werd 5e in de A-finale. Zoektochten naar extra snelheid leidden in meerdere gevallen tot het vangen van snoeken, met als gevolg dat sterke ploegen niet konden laten zien wat ze waard waren in de A-finale. Gelukkig werd hiervoor ruimschoots gecompenseerd in de weekenden die volgden!

Bosbaanvoorjaarsregatta

We verplaatsen ons naar de Bosbaan Voorjaarsregatta die georganiseerd werd door Orca en Okeanos en voor het eerst plaatsvond! Orca deed goede zaken: maar liefst 19 Orcanen mochten een blik in ontvangst nemen, waarmee er dertien van hen beginneling-af werden!

Op de zaterdag werd in maar liefst drie A-finales achter elkaar geblikt! Nadat Lydia Knevel en Bibianne Oelderik eerste werden in het DDev2x veld, wist Sophie Tubbergen de concurrentie achter zich te houden en beginneling af te worden in de  Dames Gevorderde b skiff! Lisanne van der Lelij sloot de reeks af met winst in de Dames Gevorderde skiff, een klein voorproefje voor haar plannen op het NK de week er op!. De ene vrouw was nog niet weg van het erevlot of de andere legde alweer aan, waardoor we getuige mochten zijn van een heus Middengroep Dames feestje rondom het podium! De dag werd afgesloten met een blik voor Middengroep Zwaar in de HG 4+ (Heren Gevorderde). Daarmee zijn Niek Lieon, Mart Boersma, Pim Mattijssen hun beginnelingen status kwijt.

Het zware succes van zaterdag werd voortgezet op zondag. De 8+ van EJZ werd met ruime afstand op de tegenstand beginneling-af. Stuurvrouw Marit Eradus werd met de elegantie die je kan verwachten van zware ballen in het water gejonast, waarna haar ploeggenoten erachteraan sprongen. Klein kennis-cadeautje van EJZ: de Bosbaan is best ondiep. Als je besluit erin te springen en geen rugpijn wilt, doe je er dus goed aan voorzichtig te zijn! Maar nog voordat zwaar Orca het Bosbaanbodem kon inspecteren, was daar eerst Daan Klomp. Deze veteraan heeft laten zien nog vitaal door het skiffje te kunnen bewegen. Hij legde de concurrentie gelijk op afstand en domineerde naar de overwinning in de heren elite skiff!

Naast de overwinningen van het weekend ook een klein overzicht van de andere gevaren races. Pelle en Erik werden vijfde in de A-finale in de HDev2x, de EJZ 4+ miste vanwege een derde plek in de voorwedstrijd de finale, Roos en Trijntje worden tweede in de A-finale in de DB2x (Dames Beginneling), Lydia eindigt op een tweede plek in de Beginner Skiff. Ten slotte eindigde Wia Ruiter als derde in de DG-skiff.

Hollandia/ NK-klein

Afgelopen weekend was alweer de derde en tevens spannendste wedstrijd in het kortebaanseizoen, de Hollandia en deNK-klein dat hierop verroeid wordt. Het NK klein is een toernooi gericht op kleine boten (een skiff of een 2-). De beste roeier kan zich na afloop dus ook daadwerkelijk Nederlands Kampioen noemen. De concurrentie is dus ook niet mals en ook dit jaar werden de velden gevuld met onder andere Olympiërs. 

In tegenstelling tot andere wedstrijden, begint het NK op vrijdagavond met time-trails. De beste 24 roeiers plaatsen zich voor de NK. Normaal gesproken een eerlijk proces, maar de wind dit weekend toverde de Bosbaan om in een golfslagbad met schuimkoppen waar wij hier op het Merwedekanaal direct rechtsomkeert voor zouden maken. Voor Orca stonden er maar liefst 6 Orcanen aan de start! Tosca plaatste zich, met winst in de time-trail, direct voor de halve finale in de lichte skiff. Jonna, Lydia, Lisanne en Wia gingen door naar de kwartfinales. De windgoden hadden helaas geen genade met Daan Klomp, die door een ongelukkig getimede storm, samen met menig favoriete op een lage klassering eindigde en helaas vroegtijdig het strijdtoneel moest verlaten. Lichte Dame Jonna van Mourik werd nipt derde in kwartfinale, wat betekende dat ze op anderhalve seconde de halve finale miste en eindigde in de C-finale. Ook Lydia werd uitgeschakeld in de kwartfinales van de Damesskiff en verroeide de D-finale. Wia Ruiter zou uiteindelijk in de halve finale van de Damesskiff uitgeschakeld worden, waarna ze derde werd in de B-finale. Lisanne van der Lelij wist met een topprestatie de A-finale te halen, waar ze zesde werd! Lichte Dame Tosca Kettler werd maar liefst tweede in de A-finale, waarvoor ze een prachtige zilveren medaille kreeg!

Dan de Hollandia, waar de eerstejaars weer verschenen. Ongunstige lotingen en een Bosbaan met sterke voordeel- (en vooral nadeel-)banen zorgden voor B-finales voor beide zware ploegen op zaterdag. Raceplan voor de b-finales: domineren. En dat is gelukt. EJD won met een verschil van 9,50 seconden op de nummer twee; ongeveer drie bootlengtes. EJZ won met 5,19 seconden ten opzichte van de rest van het veld. 

EJL en EJLD bereikten de A-finales op de zaterdag, wat hoe dan ook gunstig is voor de punten in het klassement. Beide ploegen hebben ruimschoots gecompenseerd voor het puntenverlies op de Varsity door respectievelijk knap derde en vijfde te worden in de A-finale! Verder eindigde op de zaterdag Bibianne als derde in de DG skiff A-finale, MGZ tweede in de HG 4+ A-finale én vierde in de HB 2x A-finale. De dubbeltwee van MGLD eindigde als zesde in het DB 2x veld, maar kwam terug op zondag met een mooie derde plek.

Op de zondag was de wind zeker niet gaan liggen ten opzichte van de zaterdag, maar nog steeds wisten Orcaploegen prachtige prestaties neer te zetten. EJD, EJLD en EJL bereikten de A-finale waar EJD met een ongelofelijk spannende race wist te blikken! De dames kwamen als derde over de eerste 500m, 3,59 seconden achter Skøll die de leiding nam. Ze hadden  1500 meter om dit gat te dichten. Dat lijkt misschien veel, maar stiekem is het zo voorbij en is het voor iedereen langs de kant billenknijpen en blijven geloven dat je ploeg op gaat schuiven in het veld en dat is zenuwslopend. Gelukkig zit er flink wat wilskracht bij deze damesploeg en was halverwege de race de achterstand ingehaald. Het doel voor de laatste duizend, in de woorden van de stuur: zij erop en wij erover. Dat deden de dames, en hoe: met een halve bootlengte aan licht op de nummer twee domineerde EJD de finales en galopeerden zij zo door naar het Erevlot waar Orca hen met open armen ontving.

Het weer had een grote impact op het verloop van de wedstrijd. Wie weet wat neutrale weersomstandigheden hadden kunnen betekenen, aangezien de verschillen vaak niet groot waren. Maar het hypothetische scenario is een onrealistische, er zal altijd een windje staan waardoor er altijd met voor- en nadeel gevaren zal worden. Feit is dat het weer soms in ons voordeel heeft uitgepakt en soms in ons nadeel. Net zoals dat je gunstig en ongunstig kan loten, zal dit altijd onderdeel zijn van de roeisport.

Haal door!

Nabeschouwing Aegir Lentesprint

Door Tesse van den Aker

Op een vroege zaterdagochtend begon bij de prachtige Hoornse Plas de Aegir Lentesprint. Het leek alsof de hele begroting gebouwd was op de weer lekker vroege starttijden. De extreem goedkoop smakende filterkoffie werd namelijk voor maar liefst 1.80,- verkocht.

De eerstejaars van de stuurboordbokaal hebben allemaal hard gestreden en drie keer een 500 meter gevaren. Dit hebben zij zo goed gedaan dat zelfs andere verenigingen complimenten gaven over de eerstejaars competitieroeiers van Orca en naar tips vroegen om hun eigen competitiesectie te verbeteren! Onder het genot van een fles Dolvino (2e C-finale) hebben we in het zonnetje genoten van alle voorwedstrijden en de finales. Met zeven A-finales waren de Orcaploegen een Gevaarte voor de andere verenigingen. De Klapiteinen (1e A-finale) hebben de snelste en de langzaamste tijd in een voorwedstrijd weten te pakken (vraag ze vooral naar het verhaal hier achter, of Otto). In de finale pakten ze een taart waar ze op een seconde gevolgd werden door Bitchklapje (2e A-finale). Op deze manier weten deze twee ploegen eerste en tweede in de stuurboordbokaal te eindigen. De Riggers van de ronde tafel (2e A-finale), Gevaarte (5e A-finale), de Adtmiralen (3e A-finale), Country Rows (3e A-finale) en de Rowyals (6e A-finale) hebben ook een A-finale gevaren! Noemenswaardig is dat de Riggers van de ronde tafel de tweede tijd van de gehele bokaal roeiden. Ze hadden net pech dat de ploeg met de snelste tijd bij hen in de poule zat. Mocht je deze ploeg in de toekomst onder een andere naam zien verschijnen, wees dan niet verbaasd! De naam ‘Turboknorren’ is meermaals genoemd als goed alternatief, omdat dit “Corporale commentatoren zou dwingen toe te geven dat de Turboknorren het veld aanvegen”.

Een Bitchklapje had de wegstarter bij de Aegir Lentesprint wel verdiend, die Vaarwel (1e C-finale) zei tegen alle ploegen terwijl zij nog lagen te krabben. Dit zorgde ervoor dat ploegen met Ademnood (1e C-finale) over het water gingen om als Orkanos (3e B-finale) de achterstand die ontstond vanwege scheve startjes in te halen. Snoeken waren dan ook zeker niet schaars. Sterker nog, door het scheve wegstarten snoekten ploegen niet alleen in hun eigen baan, maar moesten ze ook vaak achteraf hun excuses aanbieden omdat ze Snoeked on You (tegen de boot van de tegenstanders) (5e B-finale). Na een lange dag was het zoals op alle competitiewedstrijden tijd voor het feest of het stappen in Groningen. Als gewilde Orcanen waren we Hartenbekers (6e C-finale) bij het stappen. Met de klok die die nacht een uur vooruit ging was de volgende ochtend zwaar, maar door de Aergodynamica (6e B-finale) van Orca’s roeiers en boten hebben de ploegen alsnog topprestaties geleverd!