Op 7 december 2021 is Kees Verduin overleden. Kees werd lid van Orca in 1980. Begonnen als jeugdroeier bij Beatrix in Eindhoven en als stuurtje bij Thêta, maakte hij zijn entree bij Orca in een tweedejaars lichte acht die in 1979 gestart was. In datzelfde jaar werd hij al senior-A.
Kees voelde zich sterk betrokken bij het roeien en bij Orca: het kon altijd beter! Om die reden startte hij in 1983 samen met Marius Buiting een project om het lichte roeien op een hoger plan te brengen. Later kwam daar Michel Alofs bij. Dat was het begin van een vijfjarige periode die in elk jaar blikken opleverde, in bijna alle denkbare nummers. Zo legde deze ploeg de basis voor de WK-successen van Pim Laken op de WK’s 1989 (Bled) en 1990 (Tasmanië). Aansluitend coachte hij de nationale zware 4-zonder op het WK 1991 (Wenen) en op de Olympische Spelen van 1992 (Barcelona). Als roeier was Kees een stylist, als coach was hij op en top technicus. Hij was zijn tijd ver vooruit, hij experimenteerde met nieuwe trainingsstijlen en betrok experts uit andere (sport)disciplines bij het coachen. Hij was gericht op de inhoud en prestaties, maar er was altijd ruimte voor relativerende humor.
Kees studeerde biologie en geneeskunde. Later werd hij arts-microbioloog en was verbonden aan het regionaal laboratorium voor microbiologie en pathologie in zuidoost Brabant. In zijn studie en werk toonde hij zich net zo gedreven en streefde hij altijd naar hoge kwaliteit. Hij had een belangrijke rol in de vereniging van microbiologen in het terugdringen van onnodig antibioticagebruik in het kader van de risico’s op resistentie. In zijn vrije tijd was Kees een fanatiek wielrenner. Hij heeft heel wat afgefietst ook samen met oud-Orcanen en zijn vrouw Mijke Breukels die hij bij Orca had leren kennen.
Kees is 60 jaar geworden. Kees en Mijke hebben vier kinderen, hun oudste dochter Pien roeide ook bij Orca.
Wij wensen Mijke en de kinderen heel veel sterkte.
