Nabeschouwing Heineken Roeivierkamp

Geschreven door Hanna ter Braak en Bas van Putten

Tijdens een normaal wedstrijdseizoen worden niet alleen de roeivaardigheden, maar ook de weerbaarheid tegen ongure weersomstandigheden van alle deelnemers getest. De afgelasting van de toch vrij koude Winterwedstrijden deed al af aan deze regel. Maar misschien nog wel gekker is het dat het tijdens de Heineken Roeivierkamp prachtig weer was én dat de weersvoorspellingen voor de Head of the River Amstel nog beter zijn! Eerder nog beschreef profcoach Steffen de Vries het als onmogelijk dat het goed weer is tijdens zowel de H4K als de Head. Even afkloppen dus.

De Heineken Roeivierkamp bestaat uit vier afstanden. De meeste deelnemende nummers starten op de zaterdag een 2500m en een 250m, en op zondag een 5000m en een 750m. Alle gevaren tijden worden teruggerekend tot een 250m, waaruit vervolgens een opgetelde score voortkomt.

De zaterdagochtend werd afgetrapt door de Damesclub 8+ en Scrambled Leggs, voor wie dit beide de aftrap was van de Kruithuisbokaal. Het Clubveld en daarmee de gehele Kruithuisbokaal zijn altijd moeilijk te voorspellen, aangezien er geen eisen verbonden zijn om deel te nemen. Als gevolg daarvan komt het geregeld voor dat eerstejaars roeiers het moeten opnemen tegen oud-middengroepers. Hier was dit niet anders, want in de winnende Skøllboot zaten ook twee roeisters uit de winnende Dames Vier van afgelopen Varsity. Van de twintig deelnemende ploegen wisten beide Orcaboten respectievelijk vijfde en negende te eindigen in de vierkamp. Gezien het feit dat de top van het veld bestond uit ofwel zeer ervaren studentenploegen ofwel ploegen van burgerverenigingen is dit een ontzettend knappe prestatie. Bovendien belooft dit veel goeds voor de bokaal, aangezien de meeste van deze ploegen hier waarschijnlijk niet aan mee zullen doen.

Voor de Herenclub 8+ was de H4K een vergelijkbare positieve aftrap van het seizoen. Ondanks een legendarische snoek én een intiem contactmomentje met een Okeanosboot werd de derde tijd gevaren op de 5000m. Het eindresultaat was een vijfde plek in de vierkamp. De heren van de illustere Compo8 hadden een heel ander doel, namelijk niet laatste worden. Deelname aan het Amstel Trainingsweekend heeft duidelijk zijn vruchten afgeworpen, want de 2500m eindigde in een 20e plaats van de 21 deelnemers. Doel bereikt dus! De eindklassering daargelaten is het prachtig om te zien hoe dit instapproject van de grond is gekomen en op de komende wedstrijden een bekend gezicht gaat worden!

De middag werd niet alleen ingeleid door een langzaam blauwer wordende lucht, maar ook door het roeigeweld van de Veteranen 8+. Deze ploeg bestond uit ouderejaars Orcanen die in het afgelopen decennium vele blikken voor Orca hebben getrokken. Ter gelegenheid van de H4K besloten ze nog een keertje voor de lol een wedstrijd te starten. Zonder samen getraind te hebben veegden ze vervolgens het gehele veld aan, wat extra mooi is aangezien voor enkele concurrerende boten zelfs selecties gehouden zijn. Gemotiveerd door deze overwinning, is de kans groot dat je ze vaker aan de start zult zien verschijnen dit seizoen! Naast de Veteranen 8+ stuurde ook Juliette Verschoor een Okeanos/Amstel 8+ in het veteranenveld.

Voor de eerstejaars wedstrijdploegen was de H4K een spannend weekend. Na de koude wintermaanden was dit dan eindelijk het eerste echte meetmoment met de competitie. Als eerste was EJD ’22 aan de beurt. Tijdens de afgelopen maanden bleek al dat het aan potentie en talent niet ontbreekt in deze ploeg. Toch was er vanwege ziekte en blessures sprake van spanning in de aanloop naar dit weekend. Deze onzekerheid bleek onterecht, want vier goede races resulteerden in een prachtige tweede plek! De dames van EJLD ’22 kampten met vergelijkbaar slecht geluk in de aanloop naar de wedstrijd. Hoewel ze eindigden met een voor hen teleurstellende dertiende plaats, zijn de roeisters en coaches ervan overtuigd dat er veel meer in zit dit seizoen, helemaal als je kijkt naar recente sparresultaten. Florieke Brink roeide mee met de Nereus Lichte Dames en eindigde 16e.

De heren van EJL ’22 roeiden op de zaterdag naar een zeer verdienstelijke vierde plaats. Hoewel een lastige 5000m op de zondag uiteindelijk leidde tot een vijfde eindklassering, geloven de heren dat de top drie haalbaar moet zijn. Wat het effect van de CAT graafmachine die bij de finishlijn stond op de roeiprestaties was, is overigens niet geheel duidelijk. Onder het credo ‘dom pompen amice’ en met de wijsheid niet tegen de Berlagebrug aan te varen (die bij bepaalde andere ploegen afwezig was), bewees EJZ ’22 mee te doen met de top van het veld. Met name de twee tweede plaatsen op de 2500m en de 5000m wijzen erop dat dit een heel interessant seizoen gaat worden, waarbij de top vrij dicht bij elkaar ligt. De Orca/Triton combiboot AKA de ‘Voboot mag ook zeker niet onbenoemd blijven! Waar de Orcanen uit deze ploeg het seizoen zullen roeien in de 4+, combineerden ze dit weekend met enkele lichte en zware Tritonezen, met een zeventiende plaats als gevolg.

Onze dames uit MGLD zijn samen met Proteus en Skøll de boot ingestapt om het Dames Elite 4*+ veld te bevaren. U leest het goed, een zware dames veld waarin zij als hoogst geëindigde lichte boot ook menig zware boot achter zich hebben weten te laten. En niet onverwacht, er zit een hoop vermogen in dit bootje effectieve vrouwen. Tosca Kettler is de slag en tevens houdster van het ergorecord op Orca. Daarachter een kersverse nieuwe naam in de top tien der lichtgewichten: Jonna van Mourik, ook wel de ultieme compensatie. Helaas hadden de meiden last van materiaalpech: op de 2500m liet de coxbox de dames in steek, onder de Rozenoord brug. Hierdoor nam Proteeër Lisa het commando al na de eerste starthalen over. Dit getuigd van wonderbaarlijk veel adem tijdens het roeien. Ook de 250m hebben zij cox-loos doorgekomen, wat de prestatie des te knapper maakt.

Was er dan geen pandemie? Helaas wel. Een grote hoeveelheid van de ploegen die zich op de Amstel bevonden afgelopen weekend roeiden vanwege coronagevallen met invallers. Covid-19 was de reden dat de MGZ 8+, MGL 8+ en een DE 4* zich helaas terug moesten trekken. Wel kwam MGZ roeier Bent Braker uit in een Okeanos 8+, die als achtste eindigde in het HG 8+ veld.

MGD’22 was te zien in de 2e divisie en werd 9e. Deze ploeg kreeg helaas vele tegenslagen te verduren in de aanloop naar de race. Sarah Sedee, de slag, kon niet starten in verband met een blessure en tot slot kon ook Roos Demmers niet aan de start verschijnen, waardoor oudgediende Willemijn van der Pijl haar plekje innam. Gelukkig lieten de dames zich niet kennen door al dit ongeluk en hebben ze er ondanks alles toch wat van gemaakt. Maar feit blijft dat het harder kon. Uit de toekomst zal blijken hoeveel harder deze dames kunnen staan. Met als eerstvolgende wedstrijd waar zij aan de start zullen liggen de Varsity op 3 april te Houten. Dit wordt vervolgd…