Categorie: Geen categorie

Door Sacha de Groot

Het is zaterdagochtend 06:00 uur als ik door de ochtenddouw naar het station fiets. Zo op de laatste dag van april zijn de eerste tekenen van daglicht al aan de horizon verschenen. Ik ben onderweg naar de PEiL, wat staat voor Proteus-Eretes in ’t Lang. En lang is het. Deze wedstrijd op de Schie in Delft bedraagt namelijk een flinke 4500 meter. De PEiL wordt door een behoorlijk aantal ploegen gestart, van eerstejaars C4+’en tot ouderejaars 2-‘s. Mogelijk komt dit mede door de sterke competitiesectie waar de organiserende vereniging, Proteus-Eretes, zo trots op is. Naast de PEiL vindt dit weekend ook de PEiK plaats. Dit staat voor Proteus-Eretes in ’t Kort, wat niet geheel onverwachts slaat op de korte afstand van 450 meter die hier verroeid wordt.

Op de wedstrijd aangekomen lijkt alles al flink in actie. In tegenstelling tot voorgaande jaren stonden er dit jaar geen botenwagens bij Lijm & Cultuur, een evenementenlocatie zo’n 500 meter van Proteus vandaan. Dit jaar stonden de botenwagens massaal op het terrein van Proteus, en een restgedeelte aan de andere kant van de snelweg. De Orca-Triton botenwagen had aan het kortste eind getrokken en stond samen met wat andere verenigingen aan de andere kant van de snelweg, naast het gebouw van een spellenwinkel. Al vrij snel bleek dat er die dag ook een evenement van die spellenwinkel was, waardoor ik mij, als personificatie van de botenwagen, zeer ongewenst voelde. Gelukkig kon ik de misère van claxonnerende spelfanaten ontglippen door naar de ‘goede kant’ van de snelweg te lopen. Echter was de ‘goede kant’ ook een farce, aangezien het immense aantal botenwagens een totale chaos met zich meebracht. Boten, riggers en riemen raasden door de lucht, waarbij bestuursleden en leden van competitiecommissies het spiesen van mensen of andere boten met hun stem probeerden te voorkomen. De zee van schelle stemmen die ‘boot’ riepen, maakte de sfeer hier en daar wat gespannen.

Op het water was de chaos een stuk beperkter. De wedstrijd was opgedeeld in drie blokken. Per blok roeide iedereen tegelijk op, waarna de boten in bumpingvorm werden weggestart. Het was aan de dames clubachten om het spits af te bijten en zich door de slopende 4500 meter heen te worstelen.

Tussen de hordes onwetende eerstejaars waren er ook een boel ouderejaars. Na een niet nader te benoemen pandemie waren de verschillen tussen de ploegen zoals je het nooit eerder gezien had. Waar de ene ploeg zowaar rake klappen maakte, kwam een andere ploeg al slifferend, met halen korter dan klapjes, over de finish. Het tempo lag bij veel ploegen zó laag dat ze eigenlijk eerste-stop aan het roeien waren. Bij andere ploegen lag het tempo dan weer zó hoog dat het me meeviel dat ze niet naar voren roeiden. Ook tussen de stuurtjes was een wezenlijk verschil te zien. In het clubachtenveld werden er mooie lijnen gevaren en werkende calls gegeven. In andere velden was het stuurwerk soms vergelijkbaar met een flipperkast. Er schoot van alles heen en weer, maar zelden de juiste kant op. Met calls als ‘hou nog even vol meiden’ en ‘benen 54’ had ik het te doen met de roeiers in de boot. Al met al, ik vond het een zeer dynamische wedstrijd en heb mij dan ook rijkelijk vermaakt.

En niet alleen heb ik mij vermaakt met deze zeer dynamische wedstrijd, maar vooral met alle prestaties die Orca heeft laten zien. Zes taarten voor Orca! Dit is een nieuw record voor de compowedstrijden van dit seizoen. Op de PEiL hebben Vindicta (4+), Rowing 747 (C4+ poule 2), Licorca 43 (C4+ poule 4) en Linde Linnenkamp in een Orca/Skøll combi boot getaart. Op de PEiK zijn de Heren Clubacht 8+ en de Schippers van Beaufort (2-) als snelste over de finish gekomen.

Nadat ploegen gefinisht waren, moesten de roeiers wachten tot álle ploegen van hun blok gefinisht waren tot ze aan konden leggen. Het mag dan wel al lente zijn, maar een uur wachten na je race in de kou is geen pretje. Dat bleek zeker toen meerdere ploegen onderkoeld de boot uit kwamen. Een wijze les voor iedereen; neem áltijd warme kleren mee de boot in voor na je race!

Met veel verdriet hebben wij te horen gekregen dat Orcaan Thijs Rijnders onverwachts is overleden. Thijs was een actief lid van Orca sinds 2017 en was van begin af aan al bevlogen in het roeien. In zijn eerste jaar is Thijs begonnen in de Heren Club8+ ’18 waarna hij doorstroomde naar Eerstejaars Licht ’19. Maar waar hij fanatiek roeide, lag zijn hart misschien nog wel meer bij het coachen. Na een korte pauze coachte hij de Heren Club8+ ’21 en Eerstejaars Licht ’22. Thijs haalde energie uit het helpen van anderen. Als actief Orcaan was hij niet alleen vaak langs of op het water te vinden, maar genoot hij ook met volle teugen van het verenigingsleven. Thijs kende alle hoeken van de vereniging: een compleet Orcaan.

Uit alles wat Thijs deed straalde een grote passie voor licht roeien. Daarmee hielp hij niet alleen het roeiniveau omhoog, maar maakte hij Orca als geheel ook een betere en veiligere vereniging. Thijs, bedankt voor alle positiviteit die je altijd bracht. Door jou voelde Orca meer als thuis.

De Orcavlag hangt halfstok, maar wappert trots in de zon. Zo is Orca de afgelopen dagen een plaats van rouw geweest, maar ook een plaats om het leven van Thijs te vieren. Het verdriet is enorm, maar er wordt ook gelachen. Het is fijn om te zien dat zoveel Orcanen steun weten te vinden bij elkaar.

Orca zal de komende tijd een plaats van ontmoeting blijven. De vereniging is open op de reguliere tijden. Vanwege de wedstrijden dit weekend zal het dan niet mogelijk zijn voor ons om zaterdag en zondag aanwezig te zijn.

Ongeacht hoe goed je Thijs kende, dat een leeftijdsgenoot het leven verlaat heeft diepe invloed, en daarom willen we benadrukken dat iedereen meer dan welkom is om langs te komen, om steun te vinden bij elkaar. Wanneer je de behoefte hebt om anoniem je hart te luchten, dan kun je altijd contact opnemen met onze vertrouwenscontactpersonen, wiens contactgegevens op het Ledenportaal te vinden zijn. Of je nou denkt of iets te klein of juist te groot is, het is altijd oké om contact op te nemen.

Orca is in rouw. Alle evenementen zijn afgelast tot en met woensdag 18 mei. Op donderdag 19 mei zal een algemene borrel gehouden worden, waar iedereen die dat wilt samen kan komen om te proosten op het leven.

Informatie over de uitvaart is op het Ledenportaal te vinden.

We zijn er voor elkaar in deze moeilijke tijden.

Haal door!

Bestuur 52

Er was eens een winderige dag, waarbij de Spiegelwaal in een waar golfslagbad veranderde. Als onderdeel van de NOOC stuurboordbokaal trotseerden veel eerstejaars de golven, naast ook een aantal dubbel-vier ploegen! Na de 2k in de ochtend te hebben gevaren, waren er boord-aan-boord finales van 500m. De Klapiteinen (1e A-finale poule 1) en de Hartenbekers (1e A-finale poule 4) hebben hard gestreden en beide getaart! 

Naast het roeiwater werd ook het goudgele water getrotseerd, dusdanig fanatiek dat ruim voor het einde van de dag het bier op was. Niet gek ook, als je bedenkt dat de laatste ploegen een goede 2,5 uur later het water verlieten dan oorspronkelijk was gepland. Hoe kwam dat? Zoals je ziet op de foto was er een interessante situatie bij het vlotten. Door de harde wind in combinatie met de onervarenheid van C4+ stuurtjes ontstonden er leuke fotomomentjes. Nu zal je wel denken, What Da Phoc, hoe is dat goed gegaan? Deze Catchy (4e B-finale 4*) zin was dan ook het thema van het Phocas feest, dus die is zeker niet misplaatst gekozen! En zoals je ziet was de Aergodynamica (1e B-finale poule 2) van het water niet al te best, maar daar trokken de mannen van deze ploeg zich niks van aan met hun mooie resultaat. Ook Country Rows (3e A-finale poule 2) van wie je door de naam zou verwachten dat ze liever op de kant (specifiek in West Virginia) zijn dan op het water, trok zich niks aan van de wind en heeft een mooie prestatie neergezet.

Al met al was het een mooie, maar ook een nogal een chaotische dag. Desalniettemin heeft Orca als Adtmiralen (4e B-finale poule 1) de Spiegelwaal bevaren, waarna een deel doorgegaan is naar het feest om daar Dolvino (1e B-finale poule 3) te blijven benutten, want daar was het niet op! Coastal Rowing is in ieder geval iets dat al deze ploegen van hun bucketlist af kunnen halen na de Traianus. 

Hulde naar de Compocie, die ervoor heeft gezorgd dat deze dag voor zover mogelijk soepel is verlopen. Bedankt voor alle hulp aan de kant en de gezelligheid op het feest!