Algemene Utrechtse Studenten Roeivereniging Orca

Met veel verdriet hebben wij te horen gekregen dat Orcaan Thijs Rijnders onverwachts is overleden. Thijs was een actief lid van Orca sinds 2017 en was van begin af aan al bevlogen in het roeien. In zijn eerste jaar is Thijs begonnen in de Heren Club8+ ’18 waarna hij doorstroomde naar Eerstejaars Licht ’19. Maar waar hij fanatiek roeide, lag zijn hart misschien nog wel meer bij het coachen. Na een korte pauze coachte hij de Heren Club8+ ’21 en Eerstejaars Licht ’22. Thijs haalde energie uit het helpen van anderen. Als actief Orcaan was hij niet alleen vaak langs of op het water te vinden, maar genoot hij ook met volle teugen van het verenigingsleven. Thijs kende alle hoeken van de vereniging: een compleet Orcaan.

Uit alles wat Thijs deed straalde een grote passie voor licht roeien. Daarmee hielp hij niet alleen het roeiniveau omhoog, maar maakte hij Orca als geheel ook een betere en veiligere vereniging. Thijs, bedankt voor alle positiviteit die je altijd bracht. Door jou voelde Orca meer als thuis.

De Orcavlag hangt halfstok, maar wappert trots in de zon. Zo is Orca de afgelopen dagen een plaats van rouw geweest, maar ook een plaats om het leven van Thijs te vieren. Het verdriet is enorm, maar er wordt ook gelachen. Het is fijn om te zien dat zoveel Orcanen steun weten te vinden bij elkaar.

Orca zal de komende tijd een plaats van ontmoeting blijven. De vereniging is open op de reguliere tijden. Vanwege de wedstrijden dit weekend zal het dan niet mogelijk zijn voor ons om zaterdag en zondag aanwezig te zijn.

Ongeacht hoe goed je Thijs kende, dat een leeftijdsgenoot het leven verlaat heeft diepe invloed, en daarom willen we benadrukken dat iedereen meer dan welkom is om langs te komen, om steun te vinden bij elkaar. Wanneer je de behoefte hebt om anoniem je hart te luchten, dan kun je altijd contact opnemen met onze vertrouwenscontactpersonen, wiens contactgegevens op het Ledenportaal te vinden zijn. Of je nou denkt of iets te klein of juist te groot is, het is altijd oké om contact op te nemen.

Orca is in rouw. Alle evenementen zijn afgelast tot en met woensdag 18 mei. Op donderdag 19 mei zal een algemene borrel gehouden worden, waar iedereen die dat wilt samen kan komen om te proosten op het leven.

Informatie over de uitvaart is op het Ledenportaal te vinden.

We zijn er voor elkaar in deze moeilijke tijden.

Haal door!

Bestuur 52

Er was eens een winderige dag, waarbij de Spiegelwaal in een waar golfslagbad veranderde. Als onderdeel van de NOOC stuurboordbokaal trotseerden veel eerstejaars de golven, naast ook een aantal dubbel-vier ploegen! Na de 2k in de ochtend te hebben gevaren, waren er boord-aan-boord finales van 500m. De Klapiteinen (1e A-finale poule 1) en de Hartenbekers (1e A-finale poule 4) hebben hard gestreden en beide getaart! 

Naast het roeiwater werd ook het goudgele water getrotseerd, dusdanig fanatiek dat ruim voor het einde van de dag het bier op was. Niet gek ook, als je bedenkt dat de laatste ploegen een goede 2,5 uur later het water verlieten dan oorspronkelijk was gepland. Hoe kwam dat? Zoals je ziet op de foto was er een interessante situatie bij het vlotten. Door de harde wind in combinatie met de onervarenheid van C4+ stuurtjes ontstonden er leuke fotomomentjes. Nu zal je wel denken, What Da Phoc, hoe is dat goed gegaan? Deze Catchy (4e B-finale 4*) zin was dan ook het thema van het Phocas feest, dus die is zeker niet misplaatst gekozen! En zoals je ziet was de Aergodynamica (1e B-finale poule 2) van het water niet al te best, maar daar trokken de mannen van deze ploeg zich niks van aan met hun mooie resultaat. Ook Country Rows (3e A-finale poule 2) van wie je door de naam zou verwachten dat ze liever op de kant (specifiek in West Virginia) zijn dan op het water, trok zich niks aan van de wind en heeft een mooie prestatie neergezet.

Al met al was het een mooie, maar ook een nogal een chaotische dag. Desalniettemin heeft Orca als Adtmiralen (4e B-finale poule 1) de Spiegelwaal bevaren, waarna een deel doorgegaan is naar het feest om daar Dolvino (1e B-finale poule 3) te blijven benutten, want daar was het niet op! Coastal Rowing is in ieder geval iets dat al deze ploegen van hun bucketlist af kunnen halen na de Traianus. 

Hulde naar de Compocie, die ervoor heeft gezorgd dat deze dag voor zover mogelijk soepel is verlopen. Bedankt voor alle hulp aan de kant en de gezelligheid op het feest!

Door Tesse van den Aker

Op een vroege zaterdagochtend begon bij de prachtige Hoornse Plas de Aegir Lentesprint. Het leek alsof de hele begroting gebouwd was op de weer lekker vroege starttijden. De extreem goedkoop smakende filterkoffie werd namelijk voor maar liefst 1.80,- verkocht.

De eerstejaars van de stuurboordbokaal hebben allemaal hard gestreden en drie keer een 500 meter gevaren. Dit hebben zij zo goed gedaan dat zelfs andere verenigingen complimenten gaven over de eerstejaars competitieroeiers van Orca en naar tips vroegen om hun eigen competitiesectie te verbeteren! Onder het genot van een fles Dolvino (2e C-finale) hebben we in het zonnetje genoten van alle voorwedstrijden en de finales. Met zeven A-finales waren de Orcaploegen een Gevaarte voor de andere verenigingen. De Klapiteinen (1e A-finale) hebben de snelste en de langzaamste tijd in een voorwedstrijd weten te pakken (vraag ze vooral naar het verhaal hier achter, of Otto). In de finale pakten ze een taart waar ze op een seconde gevolgd werden door Bitchklapje (2e A-finale). Op deze manier weten deze twee ploegen eerste en tweede in de stuurboordbokaal te eindigen. De Riggers van de ronde tafel (2e A-finale), Gevaarte (5e A-finale), de Adtmiralen (3e A-finale), Country Rows (3e A-finale) en de Rowyals (6e A-finale) hebben ook een A-finale gevaren! Noemenswaardig is dat de Riggers van de ronde tafel de tweede tijd van de gehele bokaal roeiden. Ze hadden net pech dat de ploeg met de snelste tijd bij hen in de poule zat. Mocht je deze ploeg in de toekomst onder een andere naam zien verschijnen, wees dan niet verbaasd! De naam ‘Turboknorren’ is meermaals genoemd als goed alternatief, omdat dit “Corporale commentatoren zou dwingen toe te geven dat de Turboknorren het veld aanvegen”.

Een Bitchklapje had de wegstarter bij de Aegir Lentesprint wel verdiend, die Vaarwel (1e C-finale) zei tegen alle ploegen terwijl zij nog lagen te krabben. Dit zorgde ervoor dat ploegen met Ademnood (1e C-finale) over het water gingen om als Orkanos (3e B-finale) de achterstand die ontstond vanwege scheve startjes in te halen. Snoeken waren dan ook zeker niet schaars. Sterker nog, door het scheve wegstarten snoekten ploegen niet alleen in hun eigen baan, maar moesten ze ook vaak achteraf hun excuses aanbieden omdat ze Snoeked on You (tegen de boot van de tegenstanders) (5e B-finale). Na een lange dag was het zoals op alle competitiewedstrijden tijd voor het feest of het stappen in Groningen. Als gewilde Orcanen waren we Hartenbekers (6e C-finale) bij het stappen. Met de klok die die nacht een uur vooruit ging was de volgende ochtend zwaar, maar door de Aergodynamica (6e B-finale) van Orca’s roeiers en boten hebben de ploegen alsnog topprestaties geleverd!

Afgelopen weekend was het zo ver: het weekend waar heel competitieroeiend Nederland inmiddels al drie jaar op heeft moeten wachten, namelijk de HOT! Toegang tot vakantiepark Beekse Bergen zat er dit jaar helaas nog niet in. Maar de chaotische gezelligheid van afgelopen weekend was nog steeds een geweldig voorproefje van wat de rest van het competitieseizoen gaat brengen, laat staan toekomstige HOT-edities waarbij Beekse Bergen wél verbouwd mag worden!

Op de vroege zaterdagmorgen moesten de eerste ploegen zich melden om het toch vrij vroege 06:30 uur. Helaas scheen de organisatie in eerste instantie niet helemaal te begrijpen dat C4+’en op transport ook nog opgeriggerd moeten worden, want de eerste aanwezigen kwamen met hun goede gedrag aan voor een nog dichte poort. “Iedereen die er verstand van heeft is sowieso brak en ligt nog te slapen”, klonk het en de vlottijden kwamen al snel gevaarlijk dichtbij. Dit mocht de pret niet drukken, want de heldere lucht beloofde een mooie zonnige dag! Een aantal koffie later kwam daar inderdaad de zon tevoorschijn en een warme dag zou volgen.

Waar je zaterdag het risico liep om te verbranden, liep je zondag het risico om te bevriezen. In plaats van met zonnebrand werden nu nood dekentjes uitgedeeld en tot verbazing van alle aanwezigen begon het op de zondagmorgen zelfs te sneeuwen! Los van het feit dat niemand écht voorbereid was op koud weer na twee weken zon, was de gemiddelde aanwezige ook een stukje labieler vanwege het feest van de avond ervoor. Het zaterdagfeest heeft de naam het ‘paalfeest’ gekregen om minder vulgaire redenen dan je in eerste instantie misschien zou denken. Vrij letterlijk is er naast het reguliere feest een grote tent neergezet, waarbij het het doel is een ingevette paal te beklimmen om een aan de top hangende string te bemachtigen. Het gevolg is oneindig veel entertainment in de vorm van stuko gebral en veel kapotgescheurde jasjes. De string werd uiteindelijk bemachtigd door iemand die aan de buitenkant van de tent naar boven was geklommen. Wist je dat vijf jaar geleden Orca de string bemachtigde, nadat oud-Matcom Anton O. met behulp van zijn ploeggenoten ook aan de buitenkant naar boven klom? Dat beide van deze pogingen niet telden en de string weer is teruggehangen laten we voor het verhaal maar even in het midden.

Van de 21 ploegen die meededen zijn er 10 in de A-finale geëindigd. Dames C4+ ploeg De Goldriggers was een van deze ploegen. Zij werden 2e in de A-finale en roeiden de 3e tijd van de hele bakboord bokaal. Dat belooft veel goeds voor de rest van het seizoen! Zij zijn niet de enige die een tweede plek in de A-finale wisten te behalen. Dit hebben Haallelujah, Boordeaux, Zieke(n)boeg (alle drie Dames C4+) en EJG (ervaren Heren C4+) ook voor elkaar gekregen. De roze Arco heeft met een aantal oud middengroepers een taart weten te pakken in het ervaren C4+ veld. Zij zijn erg trots op deze prestatie en vertellen hier graag meer over! Spreek vooral Barry, Luuk, Bento, Maxim of stuur Anouk een keer aan om te vragen hoe zij deze legendarische taart in een C4+ op de HOT hebben weten te winnen, waarbij ze dus ook de overwinning van EJG hebben ontnomen. Goed bezig! Het gebeurt niet vaak dat er genoeg ploegen zijn die de competitie tweezonder bokaal willen starten. Dit jaar is dat wel zo! De Schippers van Beaufort waren op de HOT aanwezig en maken zich na deze krachtmeting op voor de rest van de bokaal!

De HOT is de HOT natuurlijk niet zonder eerstejaars met leuke streken. Zo is er een Laga C4+ Diep Gezonken (2e C-finale) en is er zelfs een Aegir C4+ omgegaan, Haallelujah. Verder zijn er nog een aantal Boegballen (4e B-finale) de verkeerde kant op het water ingelegd, maar gelukkig was dat geen probleem voor de kamprechters vanwege Orca’s Zwoele Blikken (3e B-finale). Wij hebben zulke goede Klapiteinen (4e B-finale) dat de boten wel weer de goede richting in werden gelegd. Al met al is Orca net als Rowing 747 (1e D-finale) vliegend het water overgegaan en hebben we dit weekend laten zien dat we echte Riemenrukkers (1e B-finale) zijn. Gelukkig zijn de haartjes wel bij elkaar gehouden met wat Vaarclips want dit mag natuurlijk niet in de weg zitten tijdens de wedstijd. De Compocie (4e B-finale) heeft het hele weekend hard gewerkt om alle eerstejaars op het water te krijgen en als Pompocie hebben ze ook laten zien dat ze kunnen roeien!

Het feest van de HOT kan natuurlijk ook niet ontbreken. Bij de paal zijn een aantal Bitchklapjes (3e A-finale) uitgedeeld aan de Boordeaux rode vereniging die de string niet wist te bemachtigen. Op dit feest is ook nogl wat Rowmance ontstaan door wat Catchy (2e A-finale) openingszinnen. Allerlei drankjes waren aanwezig op het feest om te drinken of te strepen. Tijdens het indrinken vloeide Licorca43 (2e F-finale) rijkelijk. Een Boegbeeldig (3e D-finale) voorbeeld voor de rest van het seizoen!

Geschreven door Hanna ter Braak en Bas van Putten

Tijdens een normaal wedstrijdseizoen worden niet alleen de roeivaardigheden, maar ook de weerbaarheid tegen ongure weersomstandigheden van alle deelnemers getest. De afgelasting van de toch vrij koude Winterwedstrijden deed al af aan deze regel. Maar misschien nog wel gekker is het dat het tijdens de Heineken Roeivierkamp prachtig weer was én dat de weersvoorspellingen voor de Head of the River Amstel nog beter zijn! Eerder nog beschreef profcoach Steffen de Vries het als onmogelijk dat het goed weer is tijdens zowel de H4K als de Head. Even afkloppen dus.

De Heineken Roeivierkamp bestaat uit vier afstanden. De meeste deelnemende nummers starten op de zaterdag een 2500m en een 250m, en op zondag een 5000m en een 750m. Alle gevaren tijden worden teruggerekend tot een 250m, waaruit vervolgens een opgetelde score voortkomt.

De zaterdagochtend werd afgetrapt door de Damesclub 8+ en Scrambled Leggs, voor wie dit beide de aftrap was van de Kruithuisbokaal. Het Clubveld en daarmee de gehele Kruithuisbokaal zijn altijd moeilijk te voorspellen, aangezien er geen eisen verbonden zijn om deel te nemen. Als gevolg daarvan komt het geregeld voor dat eerstejaars roeiers het moeten opnemen tegen oud-middengroepers. Hier was dit niet anders, want in de winnende Skøllboot zaten ook twee roeisters uit de winnende Dames Vier van afgelopen Varsity. Van de twintig deelnemende ploegen wisten beide Orcaboten respectievelijk vijfde en negende te eindigen in de vierkamp. Gezien het feit dat de top van het veld bestond uit ofwel zeer ervaren studentenploegen ofwel ploegen van burgerverenigingen is dit een ontzettend knappe prestatie. Bovendien belooft dit veel goeds voor de bokaal, aangezien de meeste van deze ploegen hier waarschijnlijk niet aan mee zullen doen.

Voor de Herenclub 8+ was de H4K een vergelijkbare positieve aftrap van het seizoen. Ondanks een legendarische snoek én een intiem contactmomentje met een Okeanosboot werd de derde tijd gevaren op de 5000m. Het eindresultaat was een vijfde plek in de vierkamp. De heren van de illustere Compo8 hadden een heel ander doel, namelijk niet laatste worden. Deelname aan het Amstel Trainingsweekend heeft duidelijk zijn vruchten afgeworpen, want de 2500m eindigde in een 20^e plaats van de 21 deelnemers. Doel bereikt dus! De eindklassering daargelaten is het prachtig om te zien hoe dit instapproject van de grond is gekomen en op de komende wedstrijden een bekend gezicht gaat worden!

De middag werd niet alleen ingeleid door een langzaam blauwer wordende lucht, maar ook door het roeigeweld van de Veteranen 8+. Deze ploeg bestond uit ouderejaars Orcanen die in het afgelopen decennium vele blikken voor Orca hebben getrokken. Ter gelegenheid van de H4K besloten ze nog een keertje voor de lol een wedstrijd te starten. Zonder samen getraind te hebben veegden ze vervolgens het gehele veld aan, wat extra mooi is aangezien voor enkele concurrerende boten zelfs selecties gehouden zijn. Gemotiveerd door deze overwinning, is de kans groot dat je ze vaker aan de start zult zien verschijnen dit seizoen! Naast de Veteranen 8+ stuurde ook Juliette Verschoor een Okeanos/Amstel 8+ in het veteranenveld.

Voor de eerstejaars wedstrijdploegen was de H4K een spannend weekend. Na de koude wintermaanden was dit dan eindelijk het eerste echte meetmoment met de competitie. Als eerste was EJD ’22 aan de beurt. Tijdens de afgelopen maanden bleek al dat het aan potentie en talent niet ontbreekt in deze ploeg. Toch was er vanwege ziekte en blessures sprake van spanning in de aanloop naar dit weekend. Deze onzekerheid bleek onterecht, want vier goede races resulteerden in een prachtige tweede plek! De dames van EJLD ’22 kampten met vergelijkbaar slecht geluk in de aanloop naar de wedstrijd. Hoewel ze eindigden met een voor hen teleurstellende dertiende plaats, zijn de roeisters en coaches ervan overtuigd dat er veel meer in zit dit seizoen, helemaal als je kijkt naar recente sparresultaten. Florieke Brink roeide mee met de Nereus Lichte Dames en eindigde 16^e.

De heren van EJL ’22 roeiden op de zaterdag naar een zeer verdienstelijke vierde plaats. Hoewel een lastige 5000m op de zondag uiteindelijk leidde tot een vijfde eindklassering, geloven de heren dat de top drie haalbaar moet zijn. Wat het effect van de CAT graafmachine die bij de finishlijn stond op de roeiprestaties was, is overigens niet geheel duidelijk. Onder het credo ‘dom pompen amice’ en met de wijsheid niet tegen de Berlagebrug aan te varen (die bij bepaalde andere ploegen afwezig was), bewees EJZ ’22 mee te doen met de top van het veld. Met name de twee tweede plaatsen op de 2500m en de 5000m wijzen erop dat dit een heel interessant seizoen gaat worden, waarbij de top vrij dicht bij elkaar ligt. De Orca/Triton combiboot AKA de ‘Voboot mag ook zeker niet onbenoemd blijven! Waar de Orcanen uit deze ploeg het seizoen zullen roeien in de 4+, combineerden ze dit weekend met enkele lichte en zware Tritonezen, met een zeventiende plaats als gevolg.

Onze dames uit MGLD zijn samen met Proteus en Skøll de boot ingestapt om het Dames Elite 4*+ veld te bevaren. U leest het goed, een zware dames veld waarin zij als hoogst geëindigde lichte boot ook menig zware boot achter zich hebben weten te laten. En niet onverwacht, er zit een hoop vermogen in dit bootje effectieve vrouwen. Tosca Kettler is de slag en tevens houdster van het ergorecord op Orca. Daarachter een kersverse nieuwe naam in de top tien der lichtgewichten: Jonna van Mourik, ook wel de ultieme compensatie. Helaas hadden de meiden last van materiaalpech: op de 2500m liet de coxbox de dames in steek, onder de Rozenoord brug. Hierdoor nam Proteeër Lisa het commando al na de eerste starthalen over. Dit getuigd van wonderbaarlijk veel adem tijdens het roeien. Ook de 250m hebben zij cox-loos doorgekomen, wat de prestatie des te knapper maakt.

Was er dan geen pandemie? Helaas wel. Een grote hoeveelheid van de ploegen die zich op de Amstel bevonden afgelopen weekend roeiden vanwege coronagevallen met invallers. Covid-19 was de reden dat de MGZ 8+, MGL 8+ en een DE 4* zich helaas terug moesten trekken. Wel kwam MGZ roeier Bent Braker uit in een Okeanos 8+, die als achtste eindigde in het HG 8+ veld.

MGD’22 was te zien in de 2e divisie en werd 9e. Deze ploeg kreeg helaas vele tegenslagen te verduren in de aanloop naar de race. Sarah Sedee, de slag, kon niet starten in verband met een blessure en tot slot kon ook Roos Demmers niet aan de start verschijnen, waardoor oudgediende Willemijn van der Pijl haar plekje innam. Gelukkig lieten de dames zich niet kennen door al dit ongeluk en hebben ze er ondanks alles toch wat van gemaakt. Maar feit blijft dat het harder kon. Uit de toekomst zal blijken hoeveel harder deze dames kunnen staan. Met als eerstvolgende wedstrijd waar zij aan de start zullen liggen de Varsity op 3 april te Houten. Dit wordt vervolgd…

Geschreven door Bas van Putten

Jaarlijks wordt het competitieroeiseizoen afgetrapt door de Gyas-Hunze in het hoge noorden. Waar de meeste wedstrijden op gepaste afstand van het stadscentrum van de organiserende vereniging verroeid wordt, compenseert Gyas door dan maar het hele stadscentrum van Groningen te doorkruisen. Het gevolg? Een vrij arbitraire afstand van 2.4 kilometer, veel geïrriteerde lokale verkeersdeelnemers, onervaren stuurtjes versus lastige bochten en een hoop reden voor roeiers om uit de boot naar de omliggende bebouwing te kijken. Kortom, een echte compowedstrijd.

Oorspronkelijk zouden vijf Orcaploegen aan de start verschijnen. Een coronabesmetting leidde er echter helaas toe dat de dames van Rep en Roei zich moesten terugtrekken. Als gevolg was er maar één Orcaploeg die op de zaterdag Orca’s eer zou verdedigen: Vindicta. Hoewel deze ploeg bestaat uit eerstejaars Orcanen, startten ze in D4+ poule 2. Dit omdat het grootste deel van deze ploeg bestaat uit ervaren dames, waaronder een aantal oud-Gyanen. Het water was deze ploeg dus niet geheel vreemd en dat mocht ook blijken uit het resultaat. De eerste ontmoeting van deze ploeg met de tegenstand leidde namelijk tot een overwinning! Binnen de poule stak Vindicta er met kop en schouders bovenuit en hun eindtijd zou hebben geleid tot een derde plaats in poule 1. Zo eindigde de zaterdag met maar liefst een overwinningspercentage van 100% voor Orca!

Op de zondag meldden zich drie Orcaploegen aan de start. Hoewel zij allemaal in hetzelfde boottype startten (4*), kwamen ze elkaar op het water niet tegen. Dit omdat zij allemaal in geheel verschillende blokken startten, wat de dag voor alle aanwezige bestuurders een heel stuk langer maakte dan oorspronkelijk geanticipeerd. Maar door het prachtige weer en de goede post-lockdown sfeer die er heerste was dat absoluut geen straf!

De dag werd afgetrapt met ouderejaars competitieploeg Catchy. Dat zij van alle ploegen in het vroegste blok geloot waren leek ongelukkig, aangezien zij ook bij het Gyas-Hunze feest waren. Juist dit bleek de perfecte manier om te bewijzen dat de dames uit deze ploeg beide kanten van het competitieleven goed beheersen, want er werd met goede moed uitgezet en mooi geroeid. In een veld waarin meerdere EJLD ploegen startten kunnen de dames erg tevreden zijn met hun zevende plaats. In het 4* klassement startten de compoploeg Tjak en de Dames Club 4*. Met behulp van scherpe stuurlijnen en toegewijde coaches die de tocht naar Groningen hebben willen maken eindigden zij respectievelijk op een derde en een tiende plaats!

De Gyas-Hunze is een echte knorrenwedstrijd, waar het hebben van een zo gezellig mogelijk weekend de hoogste prioriteit heeft. Naast dat het prachtig is om bij Gyas of in het centrum van Groningen naar langsroeiende bootjes te kijken (naast de RelaC2+ (officiële hoofdnummer) is ook nog een deelnemende C4+ met daarin slechts twee roeiers gepositioneerd op de boegposities gespot), was het Gyas-Hunze feest ook memorabel en is meedoen ook een goed excuus om eens het uitgaansleven van Groningen te verkennen. Dat deze wedstrijd niet enorm leeft op Orca is jammer, want het is eigenlijk een perfect excuus om met een grote delegatie Orcanen Groningen onveilig te maken. Zet deze wedstrijd dus vooral in je agenda voor volgend jaar!

De dames van Vindicta zullen uiteraard ook gehuldigd worden. Dit zal gebeuren op komende dinsdagborrel van 29 februari! Zorg dat je erbij bent!