Nabeschouwing GEDR

Het zonnetje schijnt, de Bowa’s staan klaar om opgeladen te worden. Het is 10 juni en het is de dag voor de GEDR, ofwel de Grolsch Euros Drienerlo Regatta. Gezien Euros in het prachtige en pittoreske Enschede (of is het Drienerlo?) ligt, is er voor onze eigen gemoedsrust besloten op de vrijdag al richting de camping te gaan. Het plan was om rond een uur of 3 die kant op te gaan, maar zoals de heer Rutger Vincken schikt, werd dit een schappelijk uurtje later. Na een gezellige rit in de Orcadaddy, waar we ons hebben verwonderd over de snelheid van lokale fauna, de bas zo hard hebben gezet dat de auto bijna uit elkaar trilde en de nodige schoonheidsslaapjes hebben gedaan, kwamen we aan bij de camping. 

De GEDR is een tweekamp op het prachtige Twentekanaal en er was een flinke delegatie Orcanen aanwezig om keihard over het kanaal te trappen. De sfeer zit er zaterdagochtend bij ons lekker in, na de avond daarvoor gezellig met zowel de lokale vereniging als Proteus-Eretes een paar bakkies geconsumeerd te hebben. Wegens het tamelijk kleine terrein rondom Euros werd er voor de stalling van Bowa’s ook gebruik gemaakt van een industrieterrein voorbij Euros. Daarnaast maakte Orca dit weekend gebruik van twee bowa’s en in plaats van dat die lekker naast elkaar stonden, waren die zo ver mogelijk van elkaar verwijderd als het terrein toeliet. Lang verhaal kort, dit was een goed weekend voor de stappenteller. Het terrein kleurde groen-rood wegens de gigantische hoeveelheid Euros-leden (Eurieten? Euranen? Who knows) die aanwezig waren, wat de ambiance alleen maar gezelliger maakte. Voor een prikkie kon je een lekker ontbijtje halen op de vereniging, inclusief locally-sourced Johma spread, wat voor sommigen toch best lekker tegen de kater hielp. 

Het duurde niet lang voordat de eerste ploegjes langzaamaan het terrein opstroomden. Het eerste blok zou gestart worden door de heren in het Ask & Embla bokaal en de dames van poule 2 van het bakboordbokaal. Met het slaapzand nog in de ogen kwamen de Astrownauten, De Vaarclips en Zwoele Blikken aan om hun bootjes op te riggeren en de stuurliedenvergadering te volgen. Dit laatste was echter nogal kort op de vlottijden gepland, wat door een jammerlijk tekort aan 10/13’s voor enige stress leidde. Gelukkig waren de C4+’en na enige stress, aansporing en hulp toch op tijd opgeriggerd en onderweg naar de vlotten. Nu kwam vooral voor de eerstejaars de tweede horde van de dag: de vlotten van Euros liggen onderaan een stenen trap. De doodsangst in de ogen van de eerstejaars terwijl ze aanhoren hoe ze in ritme de trap af moeten lopen met zo’n knoepert van een C4 in hun handen bleef gedurende het hele weekend flink komisch. Zonder schade zijn alle boten vertrokken en konden de eerste ploegen van start. De 1500m was een bumping waar verschillende boottypes in blokken na elkaar wegstartten. Na de 1500m moesten ze een stuk doorroeien, om vervolgens rond te maken en daar een één tegen één boord-aan-boord sprint van 450m te starten. 

Wegens de flinke sportprestatie die Jeroen van de Astrownauten op de Ringvaart had neergezet, was hij nogal ziek geworden, dus Marvin viel voor hem in. Zij gingen als eerste ploeg van Orca van start. De concurrentie verschilde enorm van roeikwaliteit. Aangezien we de avond van te voren nog gezamenlijk gedronken hebben van een fles over de datum rosé, verbaasde het niet dat Twentstudent onderaan dit veld belandde. De Astrownauten eindigden op een schappelijke 4e plek in dit veld. In datzelfde blok volgden de eerder genoemde eerstejaars ploegen. Zwoele Blikken belandde na een felle strijd met de dames van Okeanos en Euros op de 6e plek en De Vaarclips behaalden na een fikse sprint de 19e plek. 

In het blok dat volgde startten weer twee damesploegen. Waar helaas Ad Phundum van Phocas de winst heeft behaald, hebben Boegbeeldig en Rowmance respectievelijk de 5e en 10e plek weten te bemachtigen. 

Verder bestond de zaterdag nog uit vier (!) eerstejaarsploegen die in poule 1 startten en Zuipschuit die in poule 2 van de Vlietbokaal startte. Gezien alle C4+’en per blok dicht op elkaar startten betekende dit voor ons lekker veel heen-en-weer gefiets op de 1500m: Zowel het bestuur als compocie hebben hun best gedaan om hun stembanden volledig aan flarden te schreeuwen. Haallelujah belandde op de 5e plek, Zieke(n)boeg op de 18plek, Goldriggers op de 19e plek en Boordeaux op de 23e plek. Zuipschuit eindigde op een prachtige 2e plaats: een prestatie die des te mooier is aangezien ze op de 1500m nog een aanvaring hadden met een ploeg die weigerde te wijken.

De zondag bestond vooral uit gladde nummers, die het stuk voor stuk erg goed gedaan hebben. Beaufort trapte de dag af in hun prachtige felrode 4+. Na keihard getrapt te hebben gingen ze er vandoor met een mooie 3e plek in poule 1 van de Vlietbokaal. Vindicta volgde op de voet met een mooie 4e plaats. Poule 2 van de Vlietbokaal is gestart door Roeie Ruurd, Rowlympiërs en Extriem die respectievelijk op 4e, 7e en 10e plek zijn beëindigd. In poule 3 startten Rowskleurig en Rep en Roei, die respectievelijk op 2e en 5e plek geëindigd zijn. In dit blok startten ook de Schippers van Beaufort, die maar 1 tegenstander hadden in dit veld. Met gemiddeld genomen 2 seconden voorsprong zijn ze onze groene buren bij Viking voorgebleven en zijn ze 1e geworden. Helaas telde dit niet voor een taart, aangezien er voor de rest geen ingeschreven tegenstanders waren. Als afsluiting op de dag startte Rowing 747 in poule 1. Deze gelegenheid grepen we aan door onze keeltjes nog eenmaal de uffigheid in te schreeuwen. Op een schamele 0.09 seconden grepen ze net naast de 4e plek en zijn als 5e gefinisht. 

Helaas is er niet getaart dit weekend, maar we zijn enorm trots op de prestaties van onze roeiers! Nu ook de Composlot achter de rug is, kijken we uit naar de Gyas Meerkamp en daarmee een knallende afsluiter van het competitieseizoen!

Nabeschouwing Saurus International Regatta

Door Maartje Swartjes

Alweer een goede maand geleden vond dé enige echte internationale competitiewedstrijd plaats. De Saurus International Regatta wordt verroeid in het illustere zuiden van ons land, waar er niet getaard, maar gevlaaid wordt. Overwinningen behalen gebeurt echter niet zomaar. Hier gaan een aantal essentiële voorbereidingen aan vooraf. Zo heb je een goede slaapplek nodig – het liefst in een tentje op een veld waar het gras zo hoog als je knieën staat en je eerst door het gras moet rollen voordat je je tent op kan zetten. Ook een fris briesje in de avond kan geen kwaad, maar de beste eerste ervaring met kamperen krijg je wanneer je zelf wilde gaan koken, maar het gasstelletje wordt vergeten en je opeens blaadjes sla moet eten. Vraag Tesse maar.

Een tweede voorwaarde is goed gezelschap. Want hoe kun je je nou beter voorbereiden dan wanneer er een goede sfeer hangt? Mocht je nou op een volgende wedstrijd alleen of met je ploeg ronddwalen, zorg dan dat je een campingstoel bij je hebt en ga op zoek naar onze Compocom. Het fenomeen Campingstoel Tesse kan je voorzien van goede grappen, rake opmerkingen en mooie observaties. Zet er een tweede stoel naast en de CompoCie neemt met liefde plaats om te ondersteunen in de wedstrijd (lees: gezelligheid).

Zoals ondertussen wel bekend is, vindt er op de zaterdagavond altijd een feest plaats. De ploegen die op de zaterdag roeien, kunnen flink los gaan na hun wedstrijd. Voorbereiding betekent echter ook nadenken over welke mate van escalatie er kan plaatsvinden. Er zijn altijd ploegen die rekening moeten houden met hun wedstrijd de volgende dag. Hier wordt per ploeg anders uiting aan gegeven; voor de ene ploeg is dat een restrictie op bier van maximaal vijf glazen en voor de andere ploegen betekent dat in volle overtuiging meedoen met de voorzitter wanneer zij oppert om ‘Hoeveel hou je van je voorzitter?’ te spelen. En de behaalde resultaten op de zondag? Een vlaai voor Catchy (DErv 4*), Vaarwel (DOnerv C4+) en bijzonder brakke bestuurders.

Al met al was het weer een enerverend weekend. Met weinig slaap, goed gezelschap en een prachtig feest vol integratie met andere verenigingen vlogen de dagen voorbij. Mocht je volgend jaar twijfelen of de te bereizen afstand het waard is om deze wedstrijd te starten, kan ik je alleen maar aanraden om je in te schrijven. Deze wedstrijd voelt als een weekendje weg met je vereniging, waar alleen maar mooie verhalen uit voortkomen.

Herdenking Willem Kardux


Afgelopen week hebben we het verdrietige bericht gekregen dat erelid en Orcaan van het eerste uur Willem Kardux overleden is. Om als vereniging stil te staan bij dit verlies en iedereen die dat wilt de gelegenheid te geven om steun te vinden bij elkaar, wordt een kleine herdenkingsbijeenkomst gehouden op Orca. Deze vindt plaats op vrijdag 10 juni vanaf 20:00 uur.

De insteek van de avond is vrij informeel; niet geplaceerd en met een geopende bar. Er zal een boek zijn waar iedereen die dat wilt iets kan schrijven gericht aan Willem of zijn nabestaanden. Ten slotte zal er de gelegenheid zijn om kort wat te zeggen. Het zou fijn zijn als mensen die willen spreken een mailtje sturen naar secretaris@orcaroeien.nl, om zo overzicht te kunnen houden.

Overlijden erelid Willem Kardux

Dit weekend heeft ons het ontzettend verdrietige nieuws bereikt dat Willem Kardux, erelid van Orca, afgelopen week op 78-jarige leeftijd is overleden. Onze gedachten gaan in de eerste plaats uit naar zijn familie en al zijn naasten.

Als Orcaan van het eerste uur heeft Willem ontzettend veel betekend voor onze vereniging. Voor het ontstaan van Orca is hij nog voorzitter van De Batavier geweest. Als actief lid van De Batavier betekende Willem veel voor het goede verloop van de fusie met Charon en ook tijdens de beginjaren van Orca was hij een onmisbare kracht. Vanuit zijn positie binnen de universiteit speelde hij een ontzettend belangrijke rol bij het financieel mogelijk maken van Orca’s nieuwbouw in 1979. Zijn hele leven is Willem opgekomen voor de belangen van Orca en heeft hij zich ingezet om de vereniging beter te maken. Zelfs dit jaar heeft het bestuur nog met hem samengewerkt in de onderhandelingen voor MeSa CoSa.

De liefde van Willem voor Orca is een inspiratie voor ons allemaal. We zijn dankbaar dat Orca voor hem een thuis kon zijn en dat we daarom als vereniging met hem mee hebben kunnen groeien. Zonder Willem hadden we niet gestaan waar we nu staan.

Er zal een moment gehouden worden waar alle Orcanen en Oud-Orcanen die dat willen samen kunnen komen om stil te staan bij het overlijden van Willem. Hier zal ook gelegenheid zijn om in een condoleanceregister te schrijven. Over de precieze uitvoering hiervan zijn we nog in overleg met Oud-Orca. Hierover volgt later nog meer berichtgeving.

Het is onwerkelijk om zo dicht achter elkaar twee Orcanen te verliezen. We zijn ons er enorm van bewust dat visuele uitingen van verenigingsrouw herinneringen aan het verlies van Thijs kunnen oproepen. We zijn dan ook hard aan het werk om een manier van verenigingsrouw te bepalen die waardig is en tegelijkertijd niet te veel pijn oproept. Het is altijd mogelijk om je hart te luchten bij onze VCP’s, ongeacht hoe groot of klein je denkt dat het is. Ook is iedereen altijd welkom om langs te komen op Orca om te praten en steun te vinden bij elkaar.

Nabeschouwing Peil & Peik

Door Sacha de Groot

Het is zaterdagochtend 06:00 uur als ik door de ochtenddouw naar het station fiets. Zo op de laatste dag van april zijn de eerste tekenen van daglicht al aan de horizon verschenen. Ik ben onderweg naar de PEiL, wat staat voor Proteus-Eretes in ’t Lang. En lang is het. Deze wedstrijd op de Schie in Delft bedraagt namelijk een flinke 4500 meter. De PEiL wordt door een behoorlijk aantal ploegen gestart, van eerstejaars C4+’en tot ouderejaars 2-‘s. Mogelijk komt dit mede door de sterke competitiesectie waar de organiserende vereniging, Proteus-Eretes, zo trots op is. Naast de PEiL vindt dit weekend ook de PEiK plaats. Dit staat voor Proteus-Eretes in ’t Kort, wat niet geheel onverwachts slaat op de korte afstand van 450 meter die hier verroeid wordt.

Op de wedstrijd aangekomen lijkt alles al flink in actie. In tegenstelling tot voorgaande jaren stonden er dit jaar geen botenwagens bij Lijm & Cultuur, een evenementenlocatie zo’n 500 meter van Proteus vandaan. Dit jaar stonden de botenwagens massaal op het terrein van Proteus, en een restgedeelte aan de andere kant van de snelweg. De Orca-Triton botenwagen had aan het kortste eind getrokken en stond samen met wat andere verenigingen aan de andere kant van de snelweg, naast het gebouw van een spellenwinkel. Al vrij snel bleek dat er die dag ook een evenement van die spellenwinkel was, waardoor ik mij, als personificatie van de botenwagen, zeer ongewenst voelde. Gelukkig kon ik de misère van claxonnerende spelfanaten ontglippen door naar de ‘goede kant’ van de snelweg te lopen. Echter was de ‘goede kant’ ook een farce, aangezien het immense aantal botenwagens een totale chaos met zich meebracht. Boten, riggers en riemen raasden door de lucht, waarbij bestuursleden en leden van competitiecommissies het spiesen van mensen of andere boten met hun stem probeerden te voorkomen. De zee van schelle stemmen die ‘boot’ riepen, maakte de sfeer hier en daar wat gespannen.

Op het water was de chaos een stuk beperkter. De wedstrijd was opgedeeld in drie blokken. Per blok roeide iedereen tegelijk op, waarna de boten in bumpingvorm werden weggestart. Het was aan de dames clubachten om het spits af te bijten en zich door de slopende 4500 meter heen te worstelen.

Tussen de hordes onwetende eerstejaars waren er ook een boel ouderejaars. Na een niet nader te benoemen pandemie waren de verschillen tussen de ploegen zoals je het nooit eerder gezien had. Waar de ene ploeg zowaar rake klappen maakte, kwam een andere ploeg al slifferend, met halen korter dan klapjes, over de finish. Het tempo lag bij veel ploegen zó laag dat ze eigenlijk eerste-stop aan het roeien waren. Bij andere ploegen lag het tempo dan weer zó hoog dat het me meeviel dat ze niet naar voren roeiden. Ook tussen de stuurtjes was een wezenlijk verschil te zien. In het clubachtenveld werden er mooie lijnen gevaren en werkende calls gegeven. In andere velden was het stuurwerk soms vergelijkbaar met een flipperkast. Er schoot van alles heen en weer, maar zelden de juiste kant op. Met calls als ‘hou nog even vol meiden’ en ‘benen 54’ had ik het te doen met de roeiers in de boot. Al met al, ik vond het een zeer dynamische wedstrijd en heb mij dan ook rijkelijk vermaakt.

En niet alleen heb ik mij vermaakt met deze zeer dynamische wedstrijd, maar vooral met alle prestaties die Orca heeft laten zien. Zes taarten voor Orca! Dit is een nieuw record voor de compowedstrijden van dit seizoen. Op de PEiL hebben Vindicta (4+), Rowing 747 (C4+ poule 2), Licorca 43 (C4+ poule 4) en Linde Linnenkamp in een Orca/Skøll combi boot getaart. Op de PEiK zijn de Heren Clubacht 8+ en de Schippers van Beaufort (2-) als snelste over de finish gekomen.

Nadat ploegen gefinisht waren, moesten de roeiers wachten tot álle ploegen van hun blok gefinisht waren tot ze aan konden leggen. Het mag dan wel al lente zijn, maar een uur wachten na je race in de kou is geen pretje. Dat bleek zeker toen meerdere ploegen onderkoeld de boot uit kwamen. Een wijze les voor iedereen; neem áltijd warme kleren mee de boot in voor na je race!